Heinrich Adolph Bechert, ur. 8 lutego 1691 w Świdnicy, był znanym rzeźbiarzem, którego twórczość przypada na okres baroku. Zmarł 25 marca 1739 roku w Jeleniej Górze. Jego dziedzictwo artystyczne wyrastało z tradycji wielopokoleniowej rodziny rzeźbiarskiej Bechertów, co wskazuje na bogatą historię i talent, który był przekazywany wśród kolejnych pokoleń artystów.
Bechert zasłynął przede wszystkim ze swojego wkładu w sztukę rzeźbiarską na Śląsku, gdzie jego prace wyróżniają się zarówno jakością, jak i oryginalnością. Jego twórczość jest doskonałym przykładem barokowego stylu, który cechuje się bogactwem detali i ekspresyjnością formy.
Życiorys
Heinrich Adolph Bechert był postacią o niezwykłej historii. Był synem rzeźbiarza Franza Ferdinanda Becherta oraz jego małżonki Anny Susanny, z domu Hop. W okolicach 1707 roku wraz z ojcem osiedlił się w Jeleniej Górze.
W ciągu zaledwie kilku lat, bo już w 1710 roku, można go było zastać w Kamiennej Górze, gdzie 5 maja 1710 roku zawarł związek małżeński z Anną Christiną, córką Zachariasa Wernera, który prowadził warsztat szewski w Pakoszowie.
Heinrich Adolph pozostawał w Kamiennej Górze prawdopodobnie do 1728 roku, przez cały ten czas rozwijając swój warsztat rzeźbiarski i przyczyniając się do lokalnej kultury artystycznej. W 1730 roku osiadł w Środzie Śląskiej. Nieco później, bo w 1733 roku, ponownie wrócił do Jeleniej Góry, gdzie mieszkał aż do końca swojego życia.
Jego talent artystyczny przeszedł w genach na potomstwo; syn Johann wszedł na ścieżkę rzeźbiarstwa, realizując swoje prace w Kamiennej Górze, gdzie działał co najmniej do około 1740 roku. Córka Heinricha Adolpha, Anna Francisca, również zaangażowała się w artystyczne życie, wychodząc za mąż za Johanna Kesslera Młodszego, znanego malarza związane z regionem Świdnicy.
Twórczość
Heinrich Adolph Bechert był najstarszym synem Franza Ferdinanda Becherta, który miał swoje korzenie w rzeźbiarstwie. Możliwe, że to właśnie w jego pracowni Bechert zdobywał pierwsze doświadczenia artystyczne. Mimo to, nie przejął warsztatu rzeźbiarskiego swojego ojca, co mogło wynikać z jego nieustannej działalności zawodowej, która uniemożliwiła synowi kontynuację rodzinnej tradycji.
Okres twórczości Becherta przed rokiem 1728 jest trudny do dokładnego zidentyfikowania, co może sugerować, że artysta mógł również intensywnie współpracować ze swoim bratem, Josephem Antonem Bechertem. Po pewnym czasie Bechert przeniósł się do Strzegomia, gdzie mógł pozostawać przez krótką chwilę, angażując się w prace rzeźbiarskie dla tej lokalnej społeczności.
Największa część jego znanych dzieł pochodzi z późniejszych lat twórczości. Kontynuował stylistykę jego ojca, lecz wzbogacał ją o nowe rozwiązania charakterystyczne dla szkół praskiej i drezdeńskiej. W jego pracach przewagę stanowiła dekoracja figuralna, a artysta, podobnie jak jego ojciec, z pasją tworzył płaskorzeźby.
W jego rzeźbach pełnoplastycznych oraz reliefach można dostrzec zdecydowany wpływ świdnickiego rzeźbiarza Johanna Riedla, co sugeruje, że Bechert otwierał się na różne inspiracje i style, które wzbogacały jego artystyczną wizję.
Dzieła
Heinrich Adolph Bechert to postać, której talent artystyczny znalazł wyraz w wielu znaczących dziełach rzeźbiarskich, tworzących nieodzowną część polskiego dziedzictwa kulturowego. Jego prace datują się na różne okresy, w tym również na przłom lat 1720-1730.
- w latach 1724-27, w Jeleniej Górze, brał udział w tworzeniu dekoracji rzeźbiarskiej prospektu organowego w kościele Łaski,
- w 1729 roku w Piotrowicach Średzkich, stworzył figurę św. Jana Nepomucena,
- również w 1729 roku, w Strzegomiu, wykonał słup św. Trójcy przed kościołem joannitów pw. św. Piotra i Pawła,
- także w roku 1729, w tym samym mieście, zaprojektował ołtarz szkaplerzny w kościele pw. św. Piotra i Pawła,
- w latach 1729-30, stworzył Pietę w kościele pw. św. Piotra i Pawła,
- około 1730 roku, w Strzegomiu, zrealizował ołtarz św. Benedykta w kościele pw. św. Piotra i Pawła,
- około 1730, również w Strzegomiu, wyrzeźbił figurę św. Grzegorza w kościele pw. św. Piotra i Pawła,
- około 1730 roku, umieścił plakietę ze św. Janem Chrzcicielem w kościele pw. św. Piotra i Pawła,
- w 1733, w Jeleniej Górze, zrealizował grupę Ukrzyżowania w kościele pw. św. Erazma i Pankracego,
- także w 1733, w Jeleniej Górze, wykonał figurę św. Jana Nepomucena przy kościele pw. św. Erazma i Pankracego (obecnie zachowana jedynie głowa figury).
Przypisy
- a b JakubJ. Jagiełło JakubJ., Bechertowie. Rodzina rzeźbiarska z Jeleniej Góry, Warszawa 2018 r., s. 98-102.
- JakubJ. Jagiełło JakubJ., PawełP. Migasiewicz PawełP., Słownik rzeźbiarzy aktywnych w Jeleniej Górze od 1600 do 1800 r., Warszawa 2016 r., s. 18.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Katarzyna Glinka | Joanna Pałys | Zbigniew Kresowaty | Iwona Matuszkiewicz | Andrzej Kępiński (aktor) | Gunther Gebel-Williams | Wojciech Koryciński (pisarz) | Juliusz Chrząstowski | Piotr Paweł Drozdowicz | Karol Hubel | Tomasz Hrynacz | Johann Gottlieb Janitsch | Armin Müller | Grzegorz Woźny (artysta) | Krzysztof Orłowski | Sobel (piosenkarz) | Sebastian Banaszczyk | Leszek Orlewicz | Kamila Karst | Jerzy KramarczykOceń: Heinrich Adolph Bechert