Juliusz Chrząstowski

---

Życiorys

Juliusz Chrząstowski jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego w Świdnicy oraz uznanym aktorem z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Ukończył z wyróżnieniem PWST we Wrocławiu na Wydziale Aktorskim, zdobywając dyplom w 1996 roku. Jego debiut teatralny miał miejsce w przedstawieniu „Kasia z Heillbronu”, w reżyserii Jerzego Jarockiego, które odbyło się w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1995 roku.

Chrząstowski występował w wielu znakomitych teatrach, a jego kariera obejmuje:

• Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1996–1997),
• Teatr Studyjny ’83 w Łodzi (1997–1998),
• Teatr Nowy w Łodzi (1998–2003),
• Stary Teatr w Krakowie (od 2003),
• Teatr Nowy w Krakowie (od 2016).

Oprócz kariery aktorskiej, Chrząstowski jest również instruktorem teatralnym, a także twórcą Grupy Teatralnej o Szesnastej, która działa w Nowym Targu. Jako koordynator projektu „Alchemia Teatralna” współpracuje z Świdnickim Ośrodkiem Kultury w Świdnicy. Zajmuje się również edukacją, pełniąc rolę wykładowcy w „Dramastudio – Krakowskim Studio Teatralnym”. Od 2019 roku jest prodziekanem Wydziału Aktorskiego Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.

Filmografia

Filmografia Juliusza Chrząstowskiego obejmuje różnorodne role, w których artysta doskonale wcielał się w różnorodne postacie. Oto pełna lista jego wystąpień w filmach oraz serialach telewizyjnych:

• 1996: Wyspa na ulicy Ptasiej − policjant żydowski,
• 1998: Amok − bandzior,
• 2001: Małopole czyli świat − „Większy”,
• 2002: Wolny przejazd − Marcin,
• 2004: Karol. Człowiek, który został papieżem − żołnierz ukraiński,
• 2006: Jan Paweł II − Jerzy,
• 2007: Pitbull − Stanisław Wierszyn „Rymek” (odc. 16),
• 2007: Fala zbrodni – (odc. 82) (nie występuje w napisach),
• 2008: Jak żyć? − policjant,
• 2009: Enen − policjant,
• 2009: Teraz albo nigdy! − policjant (odc. 27),
• 2010: Różyczka,
• 2010: Latający Cyprian − ksiądz,
• 2011: Pokój − Robert,
• 2011: Czas honoru − niemiecki lekarz (odc. 47 i 48),
• 2012: Kiedy ranne wstają zorze − Lizus,
• 2013: Głęboka woda − pan Zdzisław,
• 2014: Prawo Agaty − Nowak,
• 2015: Disco polo − ojciec,
• 2017: Fanatyk – wędkarz Władek,
• 2018: Twarz jako lekarz ZUS,
• 2019: Boże Ciało jako policjant.

W każdym z wymienionych projektów Juliusz Chrząstowski przyczynił się do budowania narracji, udowadniając swoje aktorskie umiejętności w różnych gatunkach filmowych i telewizyjnych. Jego wszechstronność w odgrywaniu ról sprawia, że jest uważany za znaczącą postać w polskim kinie.

Role teatralne

Rola Juliusza Chrząstowskiego w polskim teatrze obejmuje szeroki repertuar, który zaznaczył się na scenach krajowych. W zestawieniu aktorskich wyzwań można wymienić kilka kluczowych przedstawień.

• Gospodarz – „Wesele” reż. Maja Kleczewska,
• Gospodarz – „Wesele” reż. Jan Klata,
• Thomas Stockmann – „Wróg ludu” reż. Jan Klata,
• Geralt – „Wiedźmin. Turbolechita” reż. Piotr Sieklucki,
• Orcio – „Nie-boska komedia. Wszystko powiem Bogu!” reż. Monika Strzępka,
• Ram – „Towiańczycy” reż. Wiktor Rubin,
• Pierwszy Mężczyzna – „Iluzje” reż. Iwan Wyrypajew,
• Czepiec – „Wesele” reż. Andrzej Seweryn (teatr radiowy),
• Chrzciciel – „Pan Tadeusz” reż. Mikołaj Grabowski,
• Razumow – „Koprofagi” reż. Jan Klata,
• Churchill – „Awantura warszawska” reż. Michał Zadara,
• Sobiński – „Być albo nie być” reż. Milan Peschel,
• Zagłoba – „Trylogia” reż. Jan Klata,
• Podrygałow – „Wesele hrabiego Orgaza” reż. Jan Klata,
• Pijakiewicz – „Pijacy” reż. Barbara Wysocka,
• Poseł Parysów – „Odprawa posłów greckich” reż. Michał Zadara,
• Casti Piani – „Lulu” reż. Michał Borczuch,
• Sołtys – „Klątwa” reż. Barbara Wysocka,
• Podsrocki – „Transatlantyk” reż. Mikołaj Grabowski,
• Eurybates – „Ifigenia” reż. Michał Zadara,
• Królik – „Królik, królik” reż. Eugeniusz Korin,
• Harry – „Sie kochamy” reż. Jerzy Schejbal,
• Mefistofeles – „Faust” reż. Zdzisław Jaskuła,
• Marczuk – „Prorok Ilja” reż. Mikołaj Grabowski,
• Jerg – „Beztlenowce” reż. Łukasz Kos,
• Fiodor – „Kadisz” reż. Remigiusz Brzyk,
• Major – „Sen pluskwy” reż. Kazimierz Dejmek,
• Hrabia Almaviva – „Wesele Figara” reż. Ondrej Spisak,
• Mężczyzna – „Opera mydlana” reż. Jan Bratkowski,
• „Sto lat kabaretów w Krakowie” reż. Krzysztof Materna,
• Tomek – „Wielebni” reż. Jerzy Stuhr,
• Samotnik – „Wyzwolenie” reż. Mikołaj Grabowski,
• Mężczyzna – „Łoże” reż. Jan Peszek,
• Lenox – „Makbet” reż. Andrzej Wajda,
• Branecki – „Ksiądz Marek” reż. Michał Zadara,
• Walt Essex – „Trzy stygmaty Palmera Eldritcha” reż. Jan Klata,
• Broniewski – „Bitwa Warszawska 1920” reż. Monika Strzępka,
• Warwick – „Edward II” reż. Anna Augustynowicz.

Każda z tych ról ukazuje niezwykły talent i wszechstronność aktora, który potrafi wcielić się w różnorodne postaci dramatyczne.

Nagrody

Juliusz Chrząstowski, utalentowany aktor, zdobył uznanie w polskim teatrze, co potwierdzają liczne nagrody przyznawane mu przez lata. Oto niektóre z nich:

• W 2007 roku zyskał nagrodę aktorską na 32. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych Klasyka Polska 2007 za rolę Poseł Parysów/Rotmistrza w Odprawie posłów greckich Jana Kochanowskiego, w reżyserii M. Zadary,
• W 2010 roku otrzymał wyróżnienie aktorskie podczas V Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej za rolę Pijakiewicza w Pijakach F. Bohomolca w reżyserii B. Wysockiej,
• Ten sam rok przyniósł mu również nagrodę aktorską na 50. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych za rolę Onufrego Zagłoby w przedstawieniu Trylogia, reżyserii Jana Klaty, prezentowanym przez Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie,
• Na 54. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 2014 roku został uhonorowany nagrodą aktorską za rolę Broniewskiego w spektaklu Bitwa Warszawska 1920, w reżyserii Moniki Strzępki,
• W 2015 roku wyróżniony został brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
• Tego samego roku otrzymał nagrodę miesięcznika TEATR za najlepszą rolę męską w sezonie 2014/15, w której zagrał Orcia w Nie-boskiej komedii. Wszystko powiem Bogu, w reżyserii Moniki Strzępki,
• W 2023 roku otrzymał Nagrodę im. Romany Bobrowskiej przyznaną przez Radio Kraków za wyjątkowe osiągnięcia w sztuce radiowej.

---

Oceń: Juliusz Chrząstowski

---