Zbigniew Kresowaty, znany również pod pseudonimami Ikona oraz KreZbi, to postać wyjątkowa w polskiej kulturze. Urodził się w 1951 roku w Świdnicy i od tego czasu stworzył bogaty dorobek artystyczny.
Jest uznawany za poetę, eseistę i krytyka literacko-artystycznego, co pokazuje jego wszechstronność oraz pasję do słowa pisanego. Dodatkowo, Kresowaty działa również jako rysownik, grafik i malarz ikon, co jeszcze bardziej podkreśla jego umiejętności artystyczne.
W swojej twórczości ilustruje również różnorodne tematy, zyskując uznanie jako ilustrator oraz portrecista, co świadczy o jego różnorodnych talentach w dziedzinie sztuki.
Życiorys
Debiut poetycki Zbigniewa Kresowatego rozpoczął się w 1981 roku, kiedy to swoje pierwsze wiersze opublikował w prasie drugiego obiegu. Jego twórczość zyskała szersze uznanie, kiedy w 1987 roku dziewięć jego wierszy ukazało się w uznawanym miesięczniku „Odra”. Poeta był tłumaczony na inne języki, a wśród osób, które podjęły się tego zadania, byli František Všetička, Wilhelm Przeczek, Jan Pyszko oraz Libor Martinek, którzy przetłumaczyli jego dzieła na język czeski. Z kolei na język chorwacki jego utwory tłumaczyła Olga Lalić-Krowicka.
Kresowaty publikował swoje prace w wielu pismach literackich, m.in. w: „Akant”, „Alternatywa”, „Arkusz”, „Autograf”, „Awers”, „Format”, „Fraza”, „Gazeta Kulturalna”, „Głos Ludu”, „Graffiti”, „Horyzonty”, „Integracje”, „Kresy”, „Kultura”, „Literatura”, „Magazyn Faktów”, „Magazyn Wileński”, „Metafora”, „Nadwisłocze”, „Nihil Novi”, „Nowa Okolica Poetów”, „Nové Břehy”, „Odra”, „Okolica Poetów”, „Protokół Kulturalny”, „Przegląd Artystyczno-Literacki”, „Radostowa”, „Studium”, „Twórczość”, „Wiadomości Kulturalne”, „Więź” oraz „Zwrot”. Wszystkie te publikacje znacząco wzbogaciły polski krajobraz literacki.
Malarstwo i sztuki plastyczne praktykował pod okiem Zbigniewa Karpińskiego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a także w pracowni domowej Eugeniusza Gepperta w latach 1973–1977. Jego twórczość artystyczna obejmuje także płaskorzeźby, w tym jedną poświęconą profesorowi Ernstowi Friedrichowi Chladniemu, która znajduje się od 2008 roku w Muzeum Mineralogicznym we Wrocławiu.
Zbigniew Kresowaty jest również aktywnym rysownikiem i malarzem portretów, które udostępnia na zasadach wolnej licencji. Jego prace wykorzystywane są jako ilustracje w Wikipedii. Od 1972 roku osiedlił się we Wrocławiu, gdzie kontynuuje swoje artystyczne i literackie pasje.
Nagrody i wyróżnienia
W ciągu swojej kariery, Zbigniew Kresowaty otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, które świadczą o jego twórczej działalności oraz uznaniu w środowisku literackim.
- 1987 – Ogólnopolski Konkurs Literacki Miesięcznika „Nike” w Warszawie,
- 1993 – Turniej „Jednego Wiersza” – IX Najazd Poetów w Brzegu,
- 1996 – Ogólnopolski Konkurs Literacki im. Stanisława Grochowiaka w Lesznie,
- 1997 – Ogólnopolski Konkurs Liryki Miłosnej „O Laur Miedzianego Amora” w Lubiniu,
- 1997 – Polsko-czeski Konkurs Poetycki „O skrzydło Ikara” w Cieszynie,
- 1998 – Ogólnopolski Konkurs Poetycki O laur „Czerwonej Róży” w Gdańsku,
- 1998 – „Laur Pogórza” – Ogólnopolski Konkurs Poetycki w Tarnowie Ciężkowicach,
- 2001 – „Anioł Jazzowy” – z cyklu dedykacje – autorki Lidii Sztwiertni w Bielsku-Białej,
- 2005 – Nominacja „Konkurs Ogólnopolski Dobrej Książki” – Targi Książki we Wrocławiu,
- 2006 – „Pierścień Tysiąclecia” – przyznany przez ks. kard. Henryka Gulbinowicza,
- 2007 – Nagroda „metafory” im. Klemensa Janickiego za twórczość artystyczną w Bydgoszczy,
- 2007 – Laur „metafory” i „Wiatraków” im. Tadeusza Micińskiego w Bydgoszczy.
Publikacje
Poezja
Listę publikacji poetyckich Zbigniewa Kresowatego otwiera dzieło zatytułowane „Być może Wycinki Stanu”, które ukazało się w 1989 roku w Oficynie „Własnym Sumptem” we Wrocławiu. Następnie, w 1990 roku, autor wypuścił zbiór wierszy pod tytułem „W aorcie”, wydany przez Strzegomską Galerię „eS”. Redaktorem tego tomu był Aleksander Mann.
Kolejnymi znaczącymi publikacjami są „Są Oblicza i Anioły” z 1995 roku, wydana przez Drukarnię Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk w Wrocławiu, a także „Dom Glosy i Abla”, która trafiła do czytelników w 1996 roku, dzięki Państwowemu Muzeum Gross-Rosen w Wałbrzychu.
Rok 2000 przyniósł tom „Nie opóźniać spojrzenia” z ISBN 8390136789, od wydawnictwa Biblioteka PAL WIT-GRAF w Toruniu. W 2009 roku światło dzienne ujrzał natomiast zbiór „Jeszcze mrużą oczy wczesne wrześniowe psy”, opublikowany przez Wydawnictwo Krytyki Artystycznej Miniatura w Krakowie, z numerem ISBN 978-83-7081-906-4.
Zbiory wywiadów
Zbigniew Kresowaty jest także autorem znaczących zbiorów wywiadów. W 2005 roku opublikowano „Między logos a mythos”, następnie w 2009 roku ukazała się kontynuacja zatytułowana „Między mythos a sacrum”, obydwa tomy wydał Wydawnictwo Krytyki Artystycznej Miniatura z Krakowa.
Wywiady
Wielu artystów skorzystało z okazji, aby wystąpić w rozmowach z Kresowatym. Dla przykładu, w 2003 roku odbył wywiad z Józefem Baranem, który został opublikowany w różnych czasopismach, takich jak „Przegląd Artystyczno-Literacki” oraz kwartalnik „Metafora”.
Warto też wspomnieć o wywiadzie z Marianną Bocian z roku 2002, który również znalazł swoje miejsce w wydaniach „Przeglądu Artystyczno-Literackiego” oraz późniejszych tomach z serii „Między logos a mythos”.
Kresowaty rozmawiał także z wieloma innymi osobami, jak z Ernestem Bryllem i Tadeuszem Chróścielewskim, a ich rozmowy również ukazały się w tomach książkowych i czasopismach literackich. Książki te są świadectwem nie tylko osobistych poszukiwań autora, lecz także złożoności relacji w sztuce i literaturze.
Almanachy i antologie literacko-poetyckie
W dorobku Kresowatego znajdują się także liczne almanachy oraz antologie. Wśród nich zwraca uwagę „W stronę życia” (1994) wydany przez KWANT w Brzegu oraz „Krąg spotkań”, który ukazał się w Poznaniu w Centrum Kultury „ZAMEK” w 1995 roku, z ISBN 83-85599-50-9.
Kolejne wydania, takie jak „Słowo jest odsłoną” i „Poezja bez granic”, stanowią ważny element literackiego krajobrazu lat 90-tych. W ciągu swojego twórczego dorobku Kresowaty przyczynił się do popularyzacji poezji z różnych regionów, a jego prace są przez to szeroko czytane i doceniane.
Inne
Można także znaleźć szereg publikacji, w których Zbigniew Kresowaty jednocześnie grał rolę ilustratora. Na przykład, „Almanach poetycki Solidarności” z 1997 roku, w którym jego ilustracje wzbogacają treść, były zauważane oraz doceniane przez krytyków. Inne prace dotyczące ilustracji to „Ćmy i inne wiersze” oraz „Dłutem światła”, które również zawierają jego graficzne wkłady.
Wszystkie te publikacje dowodzą niezwykle bogatego dorobku artystycznego Kresowatego, zarówno jako poety, jak i współpracownika przy różnych projektach literackich oraz artystycznych. Z pewnością pozostawił on trwały ślad w polskim świecie literackim.
Przypisy
- Biogram Zbigniewa Kresowatego na stronach pisma Ulotna Przestrzeń, nr 45 Wołczyn, 02.2009 r.
- Zbigniew Kresowaty. Powrót w obecność. „METAFORA”, 2000-2001 r.
- Zbigniew Kresowaty. Śmierć w poezji St. Grochowiaka. „METAFORA”, 1999 r.
- Zbigniew Kresowaty. Topos Marca Chagalla. „METAFORA”. Kwartalnik jesień-zima 1998/1999 r.
- Zbigniew Kresowaty. Zbigniew Stec. Nadrealność spokojnie wrażliwa. „Akant”. II/18, 1999 r.
- Portrety na Wikimedia Commons autorstwa Zbigniewa Kresowatego.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Iwona Matuszkiewicz | Andrzej Kępiński (aktor) | Gunther Gebel-Williams | Wojciech Koryciński (pisarz) | Juliusz Chrząstowski | Piotr Paweł Drozdowicz | Karol Hubel | Thomas Stoltzer | Jerzy Kramarczyk | Kamila Karst | Joanna Pałys | Katarzyna Glinka | Heinrich Adolph Bechert | Tomasz Hrynacz | Johann Gottlieb Janitsch | Armin Müller | Grzegorz Woźny (artysta) | Krzysztof Orłowski | Sobel (piosenkarz) | Sebastian BanaszczykOceń: Zbigniew Kresowaty