Karl Birnbaum, urodzony 20 sierpnia 1878 roku w Świdnicy, to postać, która swoją wiedzę i umiejętności wykorzystała na polu medycyny. Jako lekarz psychiatra oraz neurolog, mimo że swoje życie zawodowe spędził w Niemczech, jego wpływ na psychiatrię sięga również Stanów Zjednoczonych.
Birnbaum zmarł 31 marca 1950 roku w Filadelfii, pozostawiając po sobie bogaty dorobek w dziedzinie nauk medycznych. Jego wkład w psychiatrię i neurologię jest nie do przecenienia, a jego badania oraz publikacje do dziś inspirują wielu współczesnych specjalistów.
Życiorys
Karl Birnbaum był synem kupca, wyróżniającym się intelektem i ambicjami od najmłodszych lat. Uczył się w gimnazjum w swoim rodzinnym mieście, co stanowiło dla niego solidną podstawę do dalszej nauki. Następnie rozpoczął studia medyczne na renomowanych uczelniach, takich jak Uniwersytet w Berlinie, Uniwersytet w Monachium, Uniwersytet w Würzburgu oraz Uniwersytet we Fryburgu Bryzgowijskim, a swoje osiągnięcia zwieńczył uzyskaniem tytułu doktora medycyny w 1902 roku.
Jego praca doktorska, zatytułowana Versuch eines Schemas für Intelligenzhandlungen, to znaczący wkład w naukę, akcentujący jego zainteresowania i zrozumienie psychologii. Po zakończeniu studiów, zaczynał karierę w zakładzie psychiatrycznym w Berlinie-Lichterbergu, gdzie zdobywał cenne doświadczenie w swojej dziedzinie.
W 1923 roku Birnbaum habilitował się pod kierunkiem Karla Bonhoeffera, co otworzyło przed nim nowe możliwości akademickie. W 1927 roku został profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie w Berlinie, co stanowiło zwieńczenie jego wysiłków naukowych i pracy dydaktycznej.
W 1930 roku objął stanowisko dyrektora medycznego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym w Berlinie-Buch, jednak po dojściu nazistów do władzy, Hiszpanem w tej posadzie stał się przez swoje żydowskie pochodzenie. W wyniku rosnącego zagrożenia, w 1939 roku zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Początkowo prowadził zajęcia na New School for Social Research w Nowym Jorku, a w 1940 roku przeniósł się na Uniwersytet w Filadelfii, gdzie kontynuował swoją pracę naukową i dydaktyczną w nowym środowisku.
Wybrane prace
Karl Birnbaum, znany ze swoich pionierskich badań nad psychopatią i zachowaniami przestępczymi, opublikował wiele znaczących prac, które przyczyniły się do rozwoju psychologii i psychiatrii. Oto niektóre z jego ważniejszych publikacji:
- Über psychopathische Persönlichkeiten. Eine psychopathologische Studie. Wiesbaden: J. F. Bergmann, 1909,
- Psychose mit Wahnbidling wahnhafte Einbildungen bei Degenerativen, 1908,
- Die psychopathischen Verbrecher. Die Grenzzustände zwischen geistiger Gesundheit und Krankheit w ich Beziehungen zu Verbrechen und Strafwesen W: Handbuch für Ärzte, Juristen und Strafanstaltsbeamte. Berlin: Langenscheidt, 1914,
- Kriegsneurosen und -psychosen auf Grund der gegenwärtigen Kriegsbeobachtungen, 1915,
- Die psychopathischen Verbrecher. Leipzig: Thieme, 1926,
- Psychischen Heilmethoden für ärtzliches Studium und Praxis, 1927,
- Handwörterbuch der medizinischen Psychologie. Leipzig: Thieme, 1930,
- Kriminalpsychopathologie und psychobiologische Verbrecherkunde, 1931,
- Methodologische Prinzipien der Pathographie. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 143, (1/2), s. 69-83, 1932.
Prace te stanowią nieoceniony wkład w badania nad zachowaniami jednostek w kontekście przestępczym oraz ich psychologicznymi aspektami.
Oceń: Karl Birnbaum